පිරිච්ච කළගෙඩියක් වගේ

" සාස්ත්‍රය එක්ක බොරු කරන්න එපා. එතකොට සාස්ත්‍රය පිහිටන්නෙ නෑ. 
පොතට වැන්දට සාස්ත්‍රය පිහිටන්නෙ නෑ. මහන්සි වෙලා පොත කියවලා තේරුම් ගැනීමයි නිතරම කල යුත්තේ. 
සාස්ත්‍රය ගෑඹුරට ලබාගන්න තනියම ඉගෙන ගන්ඩ ඕනෑ. තනියම ඉගෙනීම කියන්නෙ  පොත් කියවීමයි. 
හිත නිතරම පිරිසිඳු වීදුරුව වගේ තියාගන්ඩ ඕනෑ. කිසි දේකට කලබල වෙන්ඩ නාකයි. 

ගමන යන්ඩ ඕනෑ හෙමින්. බොහොම හෙමින්. 

එතකොට හරි දුර යන්ඩ පුලුවන්. 
දැනීම ඈතුව සෑහෙන දුරක් ගමන් කලාට පස්සෙ තමන්ට හිතෙන දේවල් නරක නෑ කියල නිසි තීන්දු ගන්ඩ පුලුවන් නන් ඒ තීන්දුව ගන්ඩ ඕනෑ. 
බොරුකාරයෙක් වෙන්ඩ එපා. 

බොරුකාරය කියන්නෙ හරියට දෙයක් දන්නෙ නැතුව දන්න්වා වගේ වැඩ කරන කෙනයි. යන්තං සන්තං දැනීම කියන්නෙ වස නරක තත්වයක්. 

තමන් යමක් දන්න බව තමන්ම තනියම තහවුරු කරගන්ඩ ඕනෑ. 
විභාග වලට උත්තර ලියලා කඩදාසියක් ලබා ගත්තට දන්නවා කියලා අහංකාර වෙන්ඩ නාකයි. කඩදාසි ගත්තට පස්සෙ වගකීම වැඩි බව තේරුම් ගන්ඩ ඕනෙ. 

කැපී පේන්ඩ වැඩ කරන්ඩ නාකයි. 
මහ හුඟාක් වැඩ කරන්න ඕනෑත් නෑ. ටිකක් කලාම ඈති. කරන දේ හරියට කරන්ඩ ඕනෑ. 
හොඳට තෑම්පත් වෙන්ඩ ඕනෑ. 

පිරිච්ච කළගෙඩියක් වගේ... " 

උපුටාගෑනීම : අතීතය ගුරුවරයෙකි (ISBN-978-955-652-414-7)  :-  මහාචාර්ය සරත් විජේසූරිය

මම මේ දවස් වල කියවන පොතක්. කියවල බලන්න, ජීවිතයට වෑදගත් වේවි.